Het is misschien gek om een column over Big Rivers te beginnen met carnaval, maar geloof me… er zijn wel degelijk overeenkomsten. Ik zal het uitleggen: jaren geleden boekte ik, voor een korte wintervakantie, eens een huisje vlak bij Venlo. Wat ik niet wist – ik ben niet zo’n carnavalsvierder – is hoe belangrijk ‘vastelaovend’ daar voor de mensen is. In Venlo bijvoorbeeld betekent carnaval juist en vooral een weerzien met oude vrienden en met de stad waar je bent opgegroeid en voor altijd ‘thuis’ bent. De gepassioneerde en liefdevolle wijze waarop Venlonaren hun carnaval voorbereiden fascineerde en verwarmde me dermate dat ik inmiddels jaarlijks, in de week vóór vastelaovend, naar Venlo afreis. Het feest zelf hoef ik niet eens bij te wonen. De ware betekenis van carnaval in Venlo is overigens prachtig vastgelegd in de ontroerende documentaire ‘Noa ’t Zuuje.’
En nu mijn ‘bruggetje’ naar Big Rivers. Ik wil niemand beledigen, maar carnaval en Dordt gaan niet écht samen; zelfs in de jaren dat het hier nog ‘groots’ gevierd werd, voelde je gewoon dat het een zwak carbonaftreksel was van een feest dat niet waarlijk in onze genen zit. Dat gevoel van ‘thuis komen’ heb ik in Dordt alleen maar met Big Rivers. Dát is óns carnaval… met (gelukkig) héél andere muziek natuurlijk, maar wél met de intensiteit van het Limburgse vastelaovend. Als gevolg van de pandemie moesten we Big Rivers vorig jaar helaas missen maar komende zomer is er (corona-volente) een ‘covidproof’ alternatief en niet voor niets draagt dat evenement de naam ‘Back to the Rivers.’ Verderop in deze krant leest u daar alles over.
Ter lancering van Back to the Rivers lanceerde de organisatie een clipje van een song met diezelfde titel. Ik zeg, zoek op die clip, luister naar de prachtige stem van zanger en componist Maarten Teekens en u begrijpt precies wat ik bedoel. Heeft er iemand een Kleenex voor me?

Hieronder de clip van Maarten Teekens en band…