Ik had me eigenlijk voorgenomen om niet meer over die rioolkast aan de Hazelaarlaan te schrijven. Ik bedoel: wat kan ik nou in hemelsnaam nog toevoegen aan een verhaal dat eigenlijk al met geen pen meer te beschrijven is? En toen las ik, in mijn eigen krant, dat artikel waarin de Dordtse PvdA-fractievoorzitter Cor van Verk die hele affaire symbool vindt staan voor, en ik citeer ‘een verrotte bestuurscultuur binnen de gemeente Dordrecht.’ Dat zijn harde woorden, ja zelfs van een oppositiepartij, maar de vraag is natuurlijk: zijn het ook terechte woorden?
Feit is in ieder geval dat hier behoorlijke fouten gemaakt zijn – in deze affaire kun je zelfs spreken van grove blunders – en ja, er wordt hier ook ernstig gedraaid, gedraald en gemarchandeerd door ambtenaren en bestuurders die er natuurlijk beter aan gedaan hadden om hun fouten in een veel eerder stadium toe te geven. Wat mij vooral stoort (en dát is volgens mij ook de reden dat Van Verk van een ‘verrotte bestuurscultuur’ spreekt) is dat er voortdurend nieuwe informatie op tafel komt en dat er ook bewust informatie is achtergehouden. Nu blijkt bijvoorbeeld dat die kast in officiële documenten wel degelijk staat omschreven als hoofdgemaal, terwijl de gemeente de functie van dit apparaat toch lange tijd ‘bagatelliseerde’ door het aan te duiden als mini-gemaal. Het waarom daarvan is duidelijk, want voor het plaatsen van een hoofdgemaal moet een zogeheten omgevingsvergunning worden aangevraagd en dat is nooit gebeurd. Ook komt nu aan het licht dat de kast voor veel minder geld dan aanvankelijk werd gemeld verplaats kan worden; dat kost hooguit een ton en dus niet vele tonnen omdat het ding (eigenlijk gewoon een bedieningskast) niet eens per definitie recht boven het gemaal hoeft te staan. Kortom, het hele zaakje stinkt en de bron van stank is vaak wel degelijk verrotting. Mijn advies aan het college: gooi de ramen open… voor frisse lucht en beter licht.