Ach ja, Hanneken… u weet wel die twintig meter hoge ‘stadsgodin’ die een offer brengt aan de rivier… Ze mag er, volgens een onderzoek van Rijkswaterstaat, niet komen omdat dit van metaal vervaardigde kunstwerk – op de kop van Stadswerven – de radar zou verstoren en dus gevaarlijk zou zijn voor de scheepvaart. Nou ja… Choëphore (want zó gaat ze écht heten) mág er wel komen, maar dan moet er wél ergens (aan de Papendrechtse oever) een extra radar geplaatst worden. Dat geintje kost ruim een miljoen en daar wil natuurlijk niemand z’n handen aan branden. In mijn vorige column hierover vroeg ik me in alle oprechtheid af of daar nou geen mouw aan te passen valt, bijvoorbeeld door dat beeld van ander materiaal (niet van metaal dus) te maken of door het ding even verderop neer te zetten. Naar aanleiding van de vragen die ik in mijn column opwierp ontving ik diverse reacties van mensen die er in doorgeleerd hebben en die hadden allemaal zo’n beetje dezelfde strekking: een ‘object’ van een dergelijk formaat kán wel degelijk radarstoringen veroorzaken, alleen is dat niet onoverkomelijk omdat schepen in de beroepsvaart over eigen radarfaciliteiten beschikken. Je kunt dus ook weer niet stellen dat de aanwezigheid van dit kunstwerk aldaar nou per definitie levensgevaarlijke situaties te weeg gaat brengen.
En nu blijkt dat die véél te dure fietsbrug, die daar binnenkort ook moet gaan verrijzen, niet eens in dat onderzoek is meegenomen. Gek eigenlijk, want dat ding wordt minstens zo gigantisch en volgens mijn boerenverstand zou íe dus óók een potentiële stoorzender voor de radar moeten vormen. Dat laatste kan ik natuurlijk niet feitelijk staven, maar ik vraag me nu wél af waaróm die brug in het onderzoek niet is ‘meegenomen.’ Gewoon dommigheid of eh… juist héél geslepen? Kwam het misschien even niet zo goed uit en mag Hanneken een miljoenen kostend gemeentelijk prestige-object straks simpelweg niet ‘in de schaduw’ zetten?