Supporters van FC Dordrecht… jawel, ze bestaan nog. Goed, het zijn er niet zoveel en échte fijnproevers zijn het ook niet, want aan de Krommedijk is een geslaagde toss vaak al het hoogtepunt van de wedstrijd. Dat is volgens mij ook de reden dat de aanhangers van die club meestal meer met elkaar bezig zijn dan met wat er ‘op de mat’ gebeurd.
Bij betaald voetbal draait het tegenwoordig sowieso vaak om andere dingen dan eh… voetbal. Om geld bijvoorbeeld, of het gebrek daaraan en ook om macht; wie is de baas op en rond het veld en wie krijgt de schuld als het mis gaat? Meestal is dat de trainer en soms is dat de persoon die de trainer aanstelde of, bij grotere clubs, de baas van de persoon die de trainer aanstelde.
Ook bij FC Dordrecht gaat het al een tijdje niet meer over voetbal maar vooral over ‘alles er omheen’: het stadion is een bouwval, het spelersbudget een grap en het ‘veldballet’ een drama in 27 delen. Algemeen directeur Hans de Zeeuw houdt het kaartenhuis nog enigszins overeind door er veel energie én wat ‘eigen geld’ in te stoppen en intussen is hij naarstig op zoek naar een investeerder die de half failliete boedel wil overnemen. En nu heeft de door hem aangesteld trainer Jan Zoutman, als gevolg van een verbale aanvaring met deze inderdaad soms wat bot formulerende directeur, besloten om op te stappen, hetgeen voor de supporters (jawel, alle drie) aanleiding is om het vertrek van De Zeeuw te eisen. En dát is, laat ik het vriendelijk formuleren, een tikkie naïef. Nu hoef ik De Zeeuw – inderdaad niet het meest fijnzinnige type – zeker niet te verdedigen (dat kan hij prima zelf) maar hij houdt de toko wél draaiende. Je kunt dus wel ‘om zijn hoofd’ gaan brullen, maar met wat er daarna aan budget overblijft hou je niet eens een biljartvereniging draaiende.