De ‘Dordtste’ Dordtenaren hebben het nummer ongetwijfeld al tientallen keren gehoord en ook het bijbehorende clipje, zo vermoed ik al dikwijls gezien. Zo nu en dan brengt iemand die clip, via de sociale media ineens weer in de belangstelling en geloof me, ik val zelf ook als een baksteen voor het nummer ‘Schapekoppen’ van de Dordtse zanger Jan van Bree, die volgens mij trouwens al een tijdje niet meer onder ons is. Dat durf ik eigenlijk niet eens met honderd procent zekerheid te stellen, maar gezien het feit dat iemand onder de clip (op YouTube) geschreven heeft ‘R.I.P. Ome Jan’, móet ik daar wel van uitgaan. Straks kom ik terug op Jan van Bree, die mij (en ik weet ook zeker, héél veel Dordtenaren) toch echt vol weet te raken met dit lied dat, in ieder geval op dit eiland, een soort culthit geworden is. Schapekoppen is ook, zij het op een positieve manier, een soort eh… ‘oorwurm’, want zit het nummer eenmaal in je hoofd, dan blijft het daar op z’n minst een dag lang rondspoken. Gisteren  betrapte ik mezelf er, tijdens de ochtendkoffie, op dat ik het zomaar ineens voor me uit stond te blèren. Het bijbehorende clipje, uit 1997, ziet er best aardig uit, maar in onze huidige (razendsnelle) beeldcultuur komt het nu wat onbeholpen over en ook het feit dat het tijdens die opnames destijds kennelijk een beetje druilerig weer was, doet het totaalplaatje eigenlijk geen goed. Maar gek genoeg ‘klopt’ dat dan allemaal wél weer met die nét iets te weemoedige melodielijn, met het sterke arrangement (Timothy van der Holst?) en met de tekst die hier en daar een beetje eh… ‘schuurt.’ En Jan van Bree? Ach, die is gewoon heerlijk zichzelf en ik vind het oprecht jammer dat ik verder zo weinig van de man weet. Misschien zijn er lezers die me meer over hem kunnen vertellen. Uw reacties zijn welkom.