Zowel wethouder Peter Heijkoop als burgemeester Wouter Kolff spraken vorige week klare taal na het zien van de uitzending van het televisieprogramma ‘Undercover in Nederland’ over de wanpraktijken bij de Dordtse zorginstelling Zuster Norma. In dat programma is wel héél duidelijk te zien hoe slecht er bij deze instelling (met twee locaties in Dordrecht) wordt omgegaan met zowel bewoners als personeel. Zo kregen diabetespatiënten geen insuline toegediend op momenten dat ze dat nodig hadden, werden wonden slecht of niet behandeld, moest een vrouw de hele dag door (in bed dus) in haar eigen vuil blijven liggen en werden dementerende bewoners afgesnauwd door chagrijnig personeel. En dus leek het me ook niet meer dan logisch dat Heijkoop in zijn reactie teksten bezigde als: ‘Voor dit soort organisaties is geen plek in Dordrecht’ en ‘De mensen die hier wonen, zijn er niet veilig.’ Ook Wouter Kolff liet zich niet onbetuigd en drong bij de zorginspectie aan op actie.
GroenLinks stelde hierover… met name over de opmerkingen van Heijkoop dus… vragen tijdens een commissievergadering en dat mág natuurlijk, alleen vraag ik me af waarom eigenlijk? Ik bedoel, waarom zou je überhaupt kritische noten willen plaatsen bij de oprechte (en misschien ook wel primaire) reacties van bestuurders die dergelijke beelden onder ogen krijgen? Denkt GroenLinks dan echt dat de makers van dit programma maar een beetje hebben aangeklooid of was het een opmerking voor de bühne? Je ziet toch gewoon wat er gebeurt?
De zorginstelling Norma is al eens eerder berispt is (en onder verscherpt toezicht gesteld) vanwege, laat ik het netjes zeggen, ‘ondermaats werken’ en ik vind dat Heijkoop zich nog keurig uitgedrukt heeft. Als het aan mij lag zou directeur Norma Rother direct uit de zorgsector geweerd moeten worden. Zij is, in mijn ogen, namelijk niets meer dan een ordinaire zorgpiraat… of moet ik zeggen zorgpiranha? Ben ik nou in overtreding als ik dat beweer? Ik zou zeggen, kom maar op met die dagvaarding.