Henk is een fanatiek anti-vaxer, die zijn tot heilig verheven ‘aan mijn lijf geen polonaise-status’ draagt als een superheldentenue. Het is ook zo’n beetje de enige ‘claim of fame’ die hij kán uitdragen, want verder is het leven tot dusver niet bepaald succesvol voor hem gebleken: geen baan, geen relatie, bijna 40 en nog altijd woonachtig (op het zolderkamertje) bij zijn ouders. Daar zit hij dan ook vaak achter zijn laptopje om elke bestuurlijke beslissing van slecht gefundeerde kritiek uit zijn internetbubbel te voorzien. Hij heeft na ‘fake news’ en ‘onderdrukking’ inmiddels ook een nieuw zinnetje ontdekt: ,,Er kómen tribunalen,’’ zo luidt tegenwoordig zijn commentaar onder elk pandemie-gerelateerd berichtje op de Facebook-tijdlijn van mijn krant.  Ik sprak hem gisteren op straat aan omdat hij, naar aanleiding van een van mijn columns, ook zo’n tribunaal-dreigementje mijn kant op had geworpen. Nu probeer nog altijd begripvol én respectvol te zijn naar mensen die, om hén moverende redenen, geen prikkie willen, maar ik vind dan wel dat zij zich juist nu even ‘sjakies’ moeten houden en zich al zeker geen helden- of slachtofferstatus moeten gaan aanmeten. ,,Het is immers een keuze om je niet te laten vaccineren en dat je als gevolg daarvan nu soms even ‘buitenspel’ staat is daar, wat mij betreft, een logisch gevolg van. ,,Weet je wie er geen keuze hebben? Dat zijn de mensen die écht kwetsbaar zijn: mensen met een lichamelijke aandoening, mensen met een broze gezondheid, ouderen… mensen voor wie een coronabesmetting zomaar ineens ‘the end of the road’ kan betekenen. Zij zitten in een ongekozen isolement, terwijl dit alles voor jou hooguit wat tijdelijk ongemak met zich mee brengt.’’ Ja, dát vertelde ik Henk, maar helaas bleek mijn voornemen om een oprechte discussie met hem aan te gaan totaal zinloos. Nadat ik was uitgesproken keek hij me aan als een koe die naar onweer tuurt en antwoordde. ,,O wacht even… jij zit natuurlijk óók in het complot.’’