Ze lijken nog zo ver weg, die gemeenteraadsverkiezingen, maar eh… geloof me, voor je weet is het alweer 16 maart. In Dordt, zo zou je kunnen stellen, hebben we straks aan keuzemogelijkheden geen gebrek. Nou ja, letterlijk dan, want gevoelsmatig zie ik dat toch écht anders. Daar kom ik straks op terug… eerst even de feiten: we gaan op dit eiland de verkiezingen in met maar liefst vijftien partijen op het stembiljet. En nu vind ik, als rechtgeaard democraat, oprecht dat iedereen een poging mag wagen, alleen vraag ik me af of we nou écht zo blij moeten zijn met die twee nieuwe lokale keuzemogelijkheden, die min of meer ontstaan zijn uit het losse zand van de uiteengebarsten zandzak die Beter voor Dordt heet. Want laten we nou eerlijk zijn: de nieuwkomers ‘Op Ons Eiland’ en MOEDD (Mooi Open Eerlijk Duurzaam Dordt) komen toch uiteindelijk, direct of indirect, voort uit de puinhopen van een uiteengevallen BVD. Die partij doet straks óók weer gewoon mee, alsmede de Verenigde Seniorenpartij (VSP) en Gewoon Dordt en dus staan er straks maar liefst vijf lokale partijen op uw stembiljet, waarvan ik (met uitzondering van VSP, die in mijn ogen wél duidelijk onderscheidend is) toch écht denk dat ze hun krachten beter kunnen bundelen. Terwijl ik dat opschrijf hoor ik in gedachten het hevige geprotesteer van al die op zich goedwillende lokale afsplitsclubjes (ze kwamen immers allemaal voort na wegloopacties uit andere partijen), maar de ‘meerkeuze’ die nu lijkt te zijn ontstaan is, zo zie ik het althans, uiteindelijk gewoon niets anders dan een keuze uit ‘meer van hetzelfde.’ Om maar even in die zandzak-metafoor te blijven hangen… er stuift straks wel héél veel los zand in de raadszaal. En weet je wat het is met zand? Die korreltjes lijken zo op elkaar. Nou ja, behalve misschien als je ze door een microscoop bekijkt. Ik heb er voor alle zekerheid alvast maar een aangeschaft.