,,Dit bewijst dat we geen boevenbende zijn,’’ stelt Ryan Rother (het zoontje van de zuster, zeg maar) in een reactie op een eh… meevallend inspectierapport naar aanleiding van misstanden bij zorgorganisatie Zuster Norma. Die misstanden kwamen aan het licht in een aflevering van het SBS6-programma Undercover in Nederland, waarin duidelijk te zien was dat er in de Dordtse vestigingen van deze instelling niet bepaald fris en fruitig met de bewoners (en trouwens ook niet met alle werknemers) werd omgesprongen. Zo kregen diabetespatiënten geen insuline toegediend wanneer ze dat nodig hadden, werden wonden slecht verzorgd en lag een vrouw praktisch de hele dag op bed in haar eigen vuil. Ook was duidelijk zichtbaar dat bewoners met dementie werden afgesnauwd door chagrijnig personeel. Ik heb die aflevering destijds meermalen gezien en ook opnieuw teruggekeken en ik sta nog altijd op exact hetzelfde standpunt dat ik al in een eerdere column over dit onderwerp in nam: hier is sprake van een droevig staaltje piraterij in de zorg en de reactie van directeur Rother neem ik dan ook met een volledige pallet Jozo-zout. Bagatelliseer ik daarmee dan die onderzoeken van de Inspectie Gezondheidszorg en jeugd? Nee hoor, zeker niet… de inspecteurs zullen ongetwijfeld grondig en integer te werk zijn gegaan, alleen eh… tja, wat je niet aantreft bij een instelling die de werkvloer vanzelfsprekend even stevig heeft aangeveegd, kún je nu eenmaal niet waarnemen. Om dus terug te komen op de reactie van Rother: het enige wat dit ‘bewijst’ is dat ze zich op het piratenschip Norma een rolberoerte geschrokken zijn. Ook toont deze pijnlijke affaire maar weer eens aan wat de risico’s zijn van vrije marktwerking in de zorg. Ongetwijfeld werken er bij deze organisatie óók mensen met de beste bedoelingen, maar feit is dat het bij dit soort dubieuze clubjes uiteindelijk toch altijd méér draait om de heilige dollar dan om de kwetsbare clientèle. Mijn conclusie: ik ben zeker niet gerustgesteld.