Zou je een burgemeester nou wél of juist niet moeten kunnen kiezen? Waarom snij ik dit onderwerp aan? Omdat Bert Blase, die zelf ooit de ambtsketting droeg in onder andere Alblasserdam en Hardinxveld, dit inmiddels enigszins grijsgedraaide singletje weer eens uit de platenkast haalt. Blase, een creatief en onafhankelijk denker – die overigens een uitstekend burgemeester was – vindt namelijk dat een gekozen ambtsdrager, en ik citeer, ‘een stap is op weg naar een meer transparant bestuur met de bevolking samen, in plaats van over onze hoofden heen.’ Om dit te kunnen bewerkstelligen wil hij hiertoe in de gemeente Papendrecht, waar momenteel een waarnemend burgemeester actief is, een burgerinitiatief opstarten.
Dat dwingt mij weer eens over dit aloude vraagstuk na te denken, want eh… wáár sta ik nou eigenlijk in deze kwestie? Een gekozen (en dus niet door ‘de kroon’ benoemde) burgemeester heeft natuurlijk best wel voordelen: ik bedoel… mensen zullen – bij een burgemeestersverkiezing – snel kiezen voor iemand uit de eigen regio en voor iemand dus die ze ook graag als hun ‘burgervader of -moeder’ verwelkomen, ofwel voor iemand die, in de ogen van die kiezers dus, de juiste persoon op de juiste plek is. Kortom met de legitimiteit van zo’n gekozen burgemeester zit het dan vast wel snor, maar hoe zit het met de kwaliteit? Je loopt immers het risico dat mensen snel geneigd zijn te kiezen voor iemand die ze kennen… een uitgerangeerde artiest of sporter bijvoorbeeld, die misschien leuk populair is, maar niet per definitie geschikt voor het behoorlijk ingewikkelde burgemeestersvak. En dan… hoe groot is eigenlijk de noodzaak? Ik bedoel, als ik terugkijk op de afgelopen 30 jaar, dan kom ik tot de conclusie dat we hier (in stad en regio) meestal prima burgemeesters hadden en ook vandaag de dag nog altijd hebben. Kortom, mijn verstand zegt, niet aan beginnen. Mijn gevoel zegt echter… laten we het experiment in Papendrecht gewoon maar eens aangaan.