Ach ja, de SP… de partij zal op dit eiland, dankzij een kleine maar trouwe vaste aanhang, ongetwijfeld wel weer een zeteltje in de wacht slepen bij de komende gemeenteraadsverkiezingen. Volgens mij is dat ook een goeie zaak; elke gemeenteraad kan immers wel een tegengeluid gebruiken en, eerlijk is eerlijk, Ronald Portier, de sluw debatterende en altijd goed geïnformeerde SP-lijsttrekker heeft het verwoorden van dat tegengeluid inmiddels tot kunst verheven. Laat ik eerlijk zijn: ik zou hem missen als ‘ie er niet meer was.
In mijn vergelijkend warenonderzoekje naar de wijze waarop de 16, in Dordrecht deelnemende partijen zich aan de kiezer presenteren ben ik helaas minder positief over de SP. Toegegeven, via de sociale media blaast Portier zijn partijtje mee, maar de website van de tomaatroden is ondermaats, want rommelig, statisch en onoverzichtelijk. Om maar eens te beginnen met ‘het smoelenboek,’ dat simpelweg niet te lezen is. Het betreft hier namelijk een pdf-je (dat ooit op de gemeentepagina in het lokale weekblad Dordt Centraal stond) en als je dat onleesbare, want véél te kleine documentje op je scherm wil uitvergroten wordt het één grote grijze vlek. Overigens kom je die kandidaten (maar dan bij toeval) uiteindelijk wél tegen als je wat gaat scrollen onder het hoofdstukje ‘Nieuws.’
Verder tref je op de SP-website ook een zogeheten fractie-blog aan, maar de verhalen daarop (met uitzondering van de stukken van Portier zelf) zijn geschreven door mensen die al lang en breed uit de partij gestapt zijn: Ineke Jager staat nu op de kandidatenlijst van Beter Voor Dordt en Renate de Feo heeft zich inmiddels aangesloten bij de Verenigde Seniorenpartij (VSP). Beetje slordig allemaal… net als het hoofdstukje ‘Ingezonden’ waarop de meest recente brief inmiddels alweer bijna zeven jaar oud is. Gelukkig is het ellenlange partijprogramma van de SP wél te downloaden, maar ik mis simpelweg de speerpunten op een website die verder ernstig te wensen over laat. Gemiste kans, wat mij betreft.