Je zou het een grap kunnen noemen, maar eigenlijk is het gewoon om te huilen. De ontmanteling van de Drievriendehof kent, in zowel letterlijk als figuurlijk opzicht geen grenzen. Nu moet het dak er af … kennelijk om licht en ruimte te creëren vanwege appartementen die hier moeten komen. Hoe lang kun je blijven doormodderen op basis van foute aannames en ideeën van visieloze ambtenaren en bestuurders?
Medio jaren negentig (van de vorige eeuw dus) werd dit prestigieuze winkelcentrum opgezet met een verscheidenheid aan winkels. Aanvankelijk liep het allemaal als een tierelier, het was er gezellig en voor binnenstadsbewoners ook nog eens nuttig want je kon er, naast kleding en speelgoed, ook kaas, vis, vlees en groente kopen. Maar al snel bleek dit ogenschijnlijk paradijselijke oord vooral een gevalletje schone schijn te zijn. Als gevolg van de veel te hoge huurprijzen legde de ene na de andere middenstander het loodje en werd het er een dooie boel. Tijd voor plan B, dacht men vervolgens, zo rond de eeuwwisseling, op het Stadskantoor: we maken van Dordrecht een heus modebolwerk en de Drievriendenhof wordt daar hét regionale ‘uithangbord’ van. Fout gedacht, want ook in deze constructie (met nog altijd véél te hoge huurprijzen) donderde al snel de ene na de andere ondernemer om en dus moest de ‘holy’ Primark (waarvoor zelfs twee zij-ingangen werden opgeofferd) redding brengen. Helaas blijkt de enige partij die dáár profijt van heeft de Primark zelf te zijn. Even recapituleren? Een veelbelovend winkelcentrum werd een kansloos modebolwerk, uiteindelijk een duister tochthol en nu moet óók het dak er nog af. Ik vind het verhaal van de Drievriendenhof nu al de grootste bestuurlijke blunder van deze eeuw. Ik zeg: breek die hele sterfhuisconstructie dán maar helemáál af, ‘breng’ de Primark naar het V&D-pand en stuur aan op een mooi en écht gezellig nieuw winkelcentrum (mét versmarkt) op die plek. Dáár heeft Dordt namelijk wel degelijk behoefte aan.