Ach ja, de Dordtse kerstmarkt. Ik heb er zelf nooit van die warme gevoelens bij gehad, maar dat komt omdat ik het evenement, toen het eenmaal een ‘speeltje’ van Dordrecht Marketing geworden was, nooit meer écht geslaagd vond… te plat, te groot, met veel te veel van die onzinkraampjes (plastic rommel uit Azië, mutsen handschoenen en onderbroeken) en dus eigenlijk vooral een eh… patatevenement met kerst als excuus. Het draaide al lang niet meer om kwaliteit, maar om kwantiteit.
Ooit, maar dát is alweer héél wat jaartjes geleden, was de Dordtse kerstmarkt trouwens wél gezellig, toen het nog kleinschalig was (georganiseerd volgens mij door een clubje mensen in de Vleeshouwersstraat) en er dus nog geen bussen vol dagjesmensen uit Meppel en Medemblik op af kwamen. Maar goed, ieder z’n meug natuurlijk en ook al zou ik er persoonlijk geen traan om laten als het evenement (in de huidige vorm althans) helemáál niet meer terugkomt, ik heb wel degelijk te doen met die mensen die het wél leuk vonden en met ondernemers die zich nu gedupeerd voelen.
De organisatie stelt een dergelijk evenement niet meer aan te durven in verband met het (in de wintermaanden) mogelijk weer ‘opflakkerende’ coronavirus. Dat vind ik een wat slap argument, want als we zó met z’n allen gaan redeneren kunnen we het Eiland van Dordt net zo goed meteen bij de Azoren laten afzinken. Nee, het is – zo zie ik dat althans – een gelegenheidsargument dat de ware reden om het evenement de nek om te draaien moet verhullen. Die reden is dat de organisatie meer mogelijkheden ziet in een verdere ontwikkeling van de Dordtse decemberdagen, met een lichtjestocht, nachtelijke rondvaarten, straatartiesten puzzeltochten én de welbekende sing-a-long bij het Stadhuis én met winkels en horecatenten die dan wél hun deuren mogen openen.
Dat lijkt me inderdaad ook een stuk gezelliger, creatiever en minder begrotelijk dan zo’n ordinaire onderbroekenmarkt. Alleen… geef dat dan gewoon eerlijk toe.