Het is een maf idee en de bedenkers er van zien hun ‘droom’ zelf eigenlijk ook als een soort ‘stip aan de horizon.’ Toch laat het me op de een of andere maner maar niet los.
Deze introductie ‘schreeuwt’ natuurlijk om uitleg, dus zal ik maar meteen ter zake komen. Het betreft hier het plan, van een groep Rotterdamse initiatiefnemers (zij noemen zichzelf de Rotterdamse Dromers) om in de Maasstad, aan de rand van de Kralingse plas, een heuse berg te gaan bouwen. Waarom? Tja, om meerdere redenen: omdat het kán, omdat het mooi is, omdat het kansen biedt en, niet onbelangrijk, om ruimte te besparen voor woningbouw en recreatie, zoals een wielerbaan, een skibaan en een rodelcircuit. En ook al klinkt dat allemaal als science-fiction… die Rotterdamse Dromers, zijn wel degelijk hele serieuze dromers met kennis van zaken op het gebied van woningbouw en stadsontwikkeling. Het plan dat zij nu ‘aan de mensheid’ (dus nog niet specifiek aan het gemeentebestuur) voorleggen ziet er niet alleen gelikt uit, maar is – in de technische zin van het woord – ook wel degelijk ‘haalbaar.’ Zo moeten de tientallen ‘gedroomde’ woontorens op die berg deels in die berg verdwijnen, zodat ze (aaneen gekoppeld) als fundament dienen om de hele boel ‘op z’n plek’ te houden. In die, deels holle de berg wordt ook ruimte gecreëerd voor opslagruimtes, parkeermogelijkheden en wellicht ook voor winkelcentra, bioscopen, sportzalen en discotheken. Ook zou er zomaar een weg of een treinspoor doorheen kunnen lopen.
Ik moest ineens denken aan die tóch al enigszins megalomane (maar wél fraaie) plannen voor het Maasterras in Dordrecht. Die plek zou zich immers uitstekend lenen voor zo’n ruimtebesparende bergconstructie. Duur? Ja, peperduur, maar laten we het daar nog maar even niet over hebben. Het plan (leuk filmpje op www.rotterdamsedromers.nl) vind ik gewoonweg prachtig. En eh… verklaar me verder rustig voor gek hoor. Ik ben nu eenmaal een Dordtse Dromer.