Het is alweer ruim zes jaar geleden dat ‘ie hier wegvoer… de Ark van Noach. Ik vond dat eigenlijk wel jammer, al had ik persoonlijk niet zo veel op met de gladde praatjes van beroepsopportunist en evangelie-roeptoeter Johan Huibers, die het schip zo’n beetje eigenhandig in elkaar timmerde. Maar toch… ik vond die prachtige ‘Bijbelschuit’ wel mooi om te zien en, vanaf de waterkant, ook gezichtsbepalend voor de stad, om nog maar te zwijgen van de publiciteit die dit fenomeen voor Dordt genereerde.
Nu ligt het ding alweer een tijdje te verpieteren langs een mistroostige kade in Krimpen aan de IJssel en dat gaat me eerlijk gezegd best wel een beetje aan het hart. Het gerucht gaat dat het schip verkocht is en binnen afzienbare tijd afreist naar Israel, maar eerlijk gezegd geloof ik daar geen snars van. Eigenaar Huibers doet er het zwijgen toe en dat is misschien maar beter ook,  want in het verleden braniebrulde hij me iets te vaak naar ‘gastheer’ Dordt over mooiere en betere bestemmingen in Londen, Rio en New York (‘Dáár zien ze me wél graag komen’) maar daar kwam in de praktijk niks van terecht.
Achteraf gezien zal hij zijn ondankbare houding richting Dordt nog wel eens betreuren. Hier immers werd zijn grootspraak (‘Mijn Ark trekt een half miljoen bezoekers per jaar’) in ieder geval nog een beetje serieus genomen, want zijn tijdelijke ligplaats aan wat nu Stadwerven heet, kostte hem nauwelijks geld en hij wist de gemeente ook nog eens zo gek te krijgen er in no time een compleet parkeerterrein (voor Arkbezoekers) aan te leggen. En ondanks dat heb ik nog altijd gemengde gevoelens over het vertrek van die Ark uit Dordt, want laten we eerlijk zijn, of je nu gelovig bent of niet, het was tóch wel een imposant gezicht, dat 23 meter hoge gevaarte in deze stad van Statenbijbel en synode. Zou die geinige giraf er nog op staan?