Moet de Voorstraat West de ‘kraamkamer’ worden voor winkeliers met groeiambities richting ‘stadshart?’ Woorden van die strekking las ik, eerder deze week, in mijn eigen krant en ik kom tot de conclusie dat die vraag eigenlijk helemaal niet relevant is. Ik bedoel… de Voorstraat West (ik heb er vele jaren om de hoek gewoond) wás altijd al een ‘entiteit’ op zich en, zoals ‘ie zich de laatste jaren ontwikkelt, een steeds leuker wordende entiteit. In 2015 merkte ik in een column hierover al op dat dit stukje Voorstraat alleen maar boeiender en aantrekkelijker geworden is en nu, alweer zeven jaar na die column, is het er zelfs nóg leuker en mooier geworden. Eigenlijk is de Voorstraat West het ideale voorbeeld van hoe de gehele Voorstraat er uit zou moeten zien, want niet gevuld met ketens, maar met kleurrijke en originele winkels en horecatentjes, gerund door creatieve en enthousiaste mensen. En wat mij betreft dus hoeven winkeliers een uiteindelijke ‘groei-overgang’ richting het middengedeelte van de Voorstraat, de Visstraat, het Statenplein of het Bagijnhof al lang niet meer te ambiëren. Waarom niet? Omdat het winkelpubliek uiteindelijk vanzelf naar dit momenteel meest interessante stukje Voorstraat toetrekt. Zoals het er nu uitziet klopt het winkelhart van Dordt méér ‘op West’ dan waar dan ook in de binnenstad.
Een jaar of tien geleden stelde Piet Eichholtz, hoogleraar vastgoedfinanciering aan de Universiteit van Maastricht, dat het Dordtse kernwinkelgebied alleen nog maar te redden zou zijn door de meer centraal gelegen leegstaande winkelpanden te ruilverkavelen met de winkels aan de uiteinden van de binnenstad. Die delen van de Voorstraat  zouden dan als winkelgebieden moeten afsterven om meer een woonkarakter te krijgen en het stadshart zou daardoor opbloeien. Dat was, gezien de situatie destijds, een op zich aardige gedachte, maar is inmiddels al lang ingehaald door een nieuwe realiteit. Wie wil er ‘op West’ momenteel in hemelsnaam nog ‘wegverkavelen?’ Dáár wil je juist zijn toch?