Hoe ga je als doorgewinterd architect om met een welstandscommissie? Simpel: je maakt een bouwtekening waarin je nét iets meer franje aanbrengt dan je eigenlijk van plan was en je wacht vervolgens rustig af tot die commissie daar haar obligate plasje overheen gedaan heeft. En wat behelst ‘dat plasje’ dan helemaal? Tja… eigenlijk precies wat de architect verwacht had, zo vermoed ik; die franje (daar kón je op wachten) moet weg van de commissie en wat je vervolgens overhoudt is precies wat hij tóch al voor ogen had. Resultaat: architect tevreden (ontwerp aangenomen), commissie tevreden (lekker geplast) en verder een blije horeca-exploitant en een blije bioscoopbaas, die nu fijn aan de slag kunnen.
Waar ik het over heb? Over The Movies… u weet wel, dat filmhuis op de hoek Nieuwstraat/Augustijnenkamp, dat binnenkort een doorstart gaat maken als bioscoop annex brasserie onder de naam De Witt. Het ontwerp daarvoor van architect Andries Lugten ziet er, althans op de zogeheten ‘artist impression’, zeer aangenaam uit: restaurant (ten koste van één filmzaal) naar de begane grond… nu met open gevels en grote ramen, een nieuwe glazen entree aan het Augustijnenkamp en een ruim, uitnodigend terras, zonder die muurtjes die er nu nog omheen staan. En oh ja, ook die parkeerplaatsjes voor de deur moeten wijken. Niks mis mee… aanwinst voor de binnenstad. Goed, twee dingetjes dan: die, geplande bolvormige markiezen aan de Nieuwstraatkant moeten weg en de felwitte neonletters op de gevel met daarop de naam De Witt moeten wat gedimd worden. Dat laatste begrijp ik wel, want er wonen daar mensen vlak tegenover. Wat ik echter niet begrijp is dat die markiezen weg moeten, want die zien er fantastisch uit. Ach… die komen later nog wel eens terug. Ze dienden nu even als wisselgeld van de architect om een zich wederom belachelijk makende welstandscommissie het gevoel te geven dat ze de stad voor groot onheil behoed hebben.
‘Comedia del Arte’ op z’n aller-Dordtst.