U krijgt ze toch ook wel eens… van die herinneringsberichtjes op Facebook? Vandaag bijvoorbeeld blijkt het exact vijf jaar geleden te zijn dat ik een column schreef over de destijds verwachte toename van het aantal Dordtenaren. Dordt moet groeien, zo stelde het toenmalige college (en ‘onderschrijft’ ook het huidige college) want een stad met méér inwoners gaat een bloeiende toekomst tegemoet.
Op de gemeentelijke website tref ik de volgende tekst aan: ‘Om Dordrecht tot bloei te brengen is het belangrijk dat we groeien. Met de bouw van duizenden extra woningen willen we in 2030 ruimte bieden aan 140.000 inwoners. Die zijn nodig om de mooie voorzieningen die we hebben te behouden. Meer inwoners betekent méér draagkracht.’
Het uitspreken en ook opschrijven van je ambities getuigt op zich van moed, al ‘lees’ ik het toch vooral als overmoed… zoiets als: ‘Wij van FC Dordrecht streven naar deelname aan de Champions League in 2030.’
Even terug naar vijf jaar geleden: in de eerste helft van 2017 telde Dordrecht ongeveer 118.400 inwoners. Dat waren er minder zelfs dan nét na de laatste eeuwwisseling, toen we eventjes de 120.00 schapenkoppen aantikten. Begin dit jaar stond de teller trouwens op 119.567 en dat betekent dat Dordt, ten opzichte van vijf jaar geleden, met ruim duizend inwoners gegroeid is. Da’s op zich mooi natuurlijk, alleen gaan ‘we’ die gewenste 140.000 met dát tempo in het jaar 2030 natuurlijk never nooit halen. Ik vrees dan ook dat we ons momenteel veel te veel blindstaren op groei…. het risico op ‘krimp’ lijkt me momenteel namelijk veel groter. Duizenden Dordtenaren zijn naarstig op zoek naar een woning en vinden die wellicht eerder buiten dan óp dit eiland. Kortom, het ‘binnen de poorten’ zien te houden van woningzoekenden lijkt me momenteel een veel dringender prioriteit, ofwel… laten we er éérst maar eens voor zorgen dat we hier, vóór 2030, ongeveer 120.000 mensen van een huur- of koopwoning kunnen voorzien.