Ik zeg het niet graag, want ik ben er heilig van overtuigd dat de meeste gemeentebestuurders, hardwerkende mensen met de beste bedoelingen zijn, maar tóch… ik krijg de laatste weken écht het gevoel dat we belazerd worden waar we bij staan.
Of je nu in Dordt, Ambacht of Alblasserdam woont… u wordt ‘in het pak genaaid’ met een politiek goocheltrucje. Dat werkt als volgt: eerst verhoogt uw gemeentebestuur de plaatselijke belastingen conform de stijging van de inflatie en vervolgens vindt de plaatselijke Hans Klok van dienst (lees wethouder) dat dit eigenlijk best wel sneu is, want het leven wordt al duur genoeg. En dan krijgt u zomaar ineens een eh… extraatje van 75 euro, simpelweg omdat de begroting nú even wat ‘speelruimte’ toe laat. Alleen is dat extraatje uiteindelijk niets anders dan een sigaar uit eigen doos, want volgend jaar wordt het tarief gewoon weer verhoogd conform de inflatie. En ook al zullen ‘the power that be’ dan met de hand op het hart beweren dat het allemaal reuze mee valt… ze zijn dan wél uitgegaan van het tarief van het afgelopen jaar. Alleen dat tarief wás al hoger en dus ‘hoest’ u die inflatie als burger uiteindelijk tóch weer gewoon zelf op; dat extraatje was immers hooguit een ‘doekje voor het bloeden.’.
Tot voorheen was het opstellen van een gemeentebegroting nog simpel. Je ging uit van de oude begroting, telde daar de kosten van leuke nieuwe plannetjes bij op en sneed links en rechts wat in bestaande activiteiten om het allemaal een beetje betaalbaar te houden. Nu goochelen veel bestuurders wat heen en weer in de tijd met ondefinieerbare getalletjes. Het is een vorm van spelen met begrotingen van toen, nu, morgen en overmorgen, waar uiteindelijk geen touw meer aan vast te knopen is. Feit is en blijft dat u het ogenschijnlijk gratis visje, dat u vandaag krijgt toegeworpen op een dag uiteindelijk gewoon zelf weer een keer afrekent.