Een poller, wat is dat? Als ik op een verjaardagsfeestje uitleg dat ik volgende week deelneem aan een discussieavond over nut en noodzaak van pollers in de Dordtse binnenstad, stelt een vage kennis en bewoner van Stadspolders mij deze vraag. Blijkbaar bestaan er nog mensen op dit eiland die geen benul hebben van wat een poller is en dat verbaast mij zeer. Ik leg uit dat een poller niet meer is dan een paaltje in de grond dat, op commando, omhoog en omlaag kan met als doel het autoverkeer in de oude en kwetsbare binnenstad een beetje binnen de perken te houden. ,,Die dingen staan er nu precies tien jaar en de invoering leverde indertijd een hoop gemor en gemekker op. Nu zijn we dus een decennium verder en is het aardig om te weten hoe er vandaag de dag tegenaan gekeken wordt. Vandaar het grote pollerdebat volgende week woensdagavond in het Dordrechts Museum.’’ Mijn gespreksgenoot haalt de schouders op. ,,Ach weet je? Ik kom eigenlijk bijna nooit in de binnenstad en als ik er kom pak ik de fiets. Mijn boodschappen haal ik in de Bieshof, waar het goed parkeren is.’’
Even krijg ik een Bassie-gevoel: ik snap hem wel, maar begrijp er niks van. Zouden er veel Dordtenaren zijn in wijken als Stadspolders of Sterrenburg, die helemaal niks, of in ieder geval héél weinig, met de binnenstad hebben en aan wie een debat over pollers en verkeersstromen helemaal niet besteed is? Zelf ben ik opgegroeid in Sterrenburg en herinner mij dat mijn vader al moeite had met de invoering van het betaald parkeren. Hij kwam dan ook niet graag in het centrum want, zo verkondigde hij als een ware evangelist, ,,als ik bij een winkel niet voor de deur kan parkeren, dan kom ik er niet.’’ Mijn vaders generatiegenoten in ons buurtje dachten daar hetzelfde over en deden hun aankopen vol overtuiging in het, toen nog spiksplinternieuwe, bijna Amerikaans aandoende winkelcentrum Sterrenburg. Mijn vader heeft de introductie van de poller nog nét meegemaakt en, u raadt het al, hij vond het helemaal niks. Ik ben er, als binnenstadsbewoner juist blij mee. De poller had symbool kunnen staan voor onze generatiekloof, maar gelukkig waren we beiden tien jaar geleden al te mild om daar nog over te strijden.