Laat ik vandaag eens beginnen met een bekentenis: ik ben van die generatie die nog wel eens een avondje met vrienden op de bank doorbracht onder het genot van een toetervormige pretsigaret. De joint ging letterlijk rond, want eerlijk delen hoorde bij het ritueel en er ontstond op zo’n avond meestal een wat lacherig sfeertje: ,,Uuuh… aardappel, da’s eigenlijk best wel een maf woord als je er goed over nadenkt,’’ delibereerde de lokale Koos Koets en na een denkpauze van een minuut of vijf barstte het gezelschap vervolgens in schaterlachen uit als iemand zomaar ineens dat woordje ‘aardappel’ in de groep gooide. Kinderachtig? Ongetwijfeld, maar als ik dat ‘bankhanggenootschap’ van toen nu bezie, zijn we uiteindelijk toch nog best aardig terecht gekomen: een arts, een bankdirecteur, een grootverdiener in de ICT, een advocaat en oh ja, iemand schopte het zelfs tot columnist van AD De Dordtenaar.
Blowen was toen nog relatief onschuldig, want ‘een tevreden roker’ was nu eenmaal ‘geen onruststoker’ en roken op zich was dan misschien wel slecht maar, ik citeer nu een eigenwijze linkspoot uit de hoogtijdagen van Feyenoord, ‘dan toch vooral voor de gordijnen.’ Het blowen van toen heeft veel van zijn onschuld verloren. Dat heeft alles te maken met het THC-gehalte, zeg maar de werkende stof in wiet. De gemiddelde joint van vandaag is twee tot drie keer zo sterk als een pretsigaret uit ‘the seventies’ en de kans op waandenkbeelden, hallucinaties, apathie en paranoia is vele malen groter dan destijds. Wiet is verslavender én gevaarlijker geworden… eigenlijk een ‘hard drug.’
Los dáárvan kan ik me goed vinden in de visie van de Dordtse burgemeester Brok die, in tegenstelling tot zijn Zwijndrechtse collega Schrijer, geen enkele heil ziet in gemeentelijke wietkweek. ,,Het is naïef om te veronderstellen dat het overlastprobleem hierdoor zou verdwijnen. Er zal namelijk altijd een illegaal circuit blijven bestaan van wietkwekers die een product met een hoger, want aantrekkelijker THC-gehalte aanbieden.’’ Kortom, ‘meesturen’ is niet alleen zinloos, maar in mijn ogen ook maatschappelijk onacceptabel… beter is het om als lokale overheid juist vooral en krachtig op de rem te blijven trappen.