Waar Bulgaren en Roemenen nog wat aanmodderen, doen de Polen het in Dordt de laatste jaren heel aardig. Ooit begonnen als hard werkende ‘eenzaten’ in de wereld van de snelle thuisverbouwinkjes hebben zij inmiddels een zekere welvaartsstatus bereikt en kunnen ze het zich nu veroorloven om hun ‘geliefden’te laten overkomen. Ze rijden tegenwoordig in heel aardige auto’s (soms met Poolse, soms met Duitse en soms met Nederlandse nummerplaten) en de meesten wonen al lang niet meer groepsgewijs in goedkope achterkamertjes. Volgens de laatste officiële meting (2010) zijn er ruim 500 Polen in Dordrecht, maar ik vermoed dat dit aantal inmiddels wel verdubbeld is. Polen zijn ‘zichtbaar’ geworden in Dordt, met diverse Poolse supermarkten, een Poolse delicatessenwinkel en zelfs een Pools uitzendbureau. Onlangs vond in deze stad nog een heuse talentenjacht voor Pools muzikaal talent plaats en op de tribune van FC Dordrecht bevindt zich tegenwoordig een vast clubje Poolse ‘Schapenkoppen.’
Kortom, de Dordtse Polen of Poolse Dordtenaren ‘gaan lekker’ en al zoeken ze de gezelligheid nog altijd graag bij elkaar, het valt me op dat ze de laatste jaren meer en meer zontact maken met ‘de buitenwereld.’Dat lukt aardig, ook qua taal, want waar het aanvankelijk nog moeizaam ging, met een mondjevol Duits, kom ik tegenwoordig Polen tegen die heel behoorlijk Nederlands spreken.
Heel grappig vind ik de website van de Poolse ondernemer Tomek  (hij verft, behangt, timmert en pleistert) die zijn bedrijfje Poolse Werklust genoemd heeft. Het logo: een gespierd heerschap met een petje op het hoofd en een grote hamer over zijn schouder, geheel en al in de stijl van de vroegere Sovjet-propaganda-affiches. Ik kwam dat bedrijf tegen toen ik op Google de woorden ‘Polen’en ‘Dordrecht’ intikte. De website wekt de indruk dat het bedrijf Pools-Dordts is, maar als je in plaats van Dordrecht bijvoorbeeld Breda of Rotterdam in tikt, dan werkt Poolse Werklust, ineens met behangers en stukadoors uit, drie keer raden, Breda of Rotterdam. In elke stad een ‘virtueel’ filiaal, zeg maar… gewoon een kwestie van één woordje veranderen in de basistekst. Nee, laat die Polen maar schuiven met hun eh… Hollandse handelsgeest.