Het zijn malle tijden… ja óók voor deze columnist. In mijn professie is het immers vooral zaak om zo veel mogelijk ‘de straat op’ te gaan, want juist dáár ‘liggen’ de verhalen en die leveren meestal de aardigste columns op. In deze ‘coronatijden’ hou ik me keurig aan de opgelegde restricties en moet ik het dus, méér dan me lief is, vooral van uw mailtjes, briefjes, tipjes, meningen en adviezen hebben. Gelukkig laat u me wat dat betreft niet in de steek. Ik had u namelijk beloofd de komende weken in mijn columns zo veel mogelijk eh… ‘coronalichtpuntjes’ te melden. In tijden van nood, zo vertelde mij ooit m’n eerste hoofdredacteur, leer je de mensen pas écht kennen en de man had gewoon gelijk. Mijn mailbox druppelt gestaag vol met voorbeelden van grote en kleine initiatieven van grote en kleine helden die zich juist nú onderscheiden met een groot gevoel van medemenselijkheid. Via een lezer (oud-collega Henk) ontving ik het volgende briefje in mijn mailbox. Dat briefje, zo liet hij me weten, viel gisteren in minstens 70 flatwoningen van de Halleyweg door de brievenbus. Hier volgt de letterlijke tekst: ‘Hallo allemaal. Wij zijn Salina en Jermaine en onze oma woont ook in deze flat. Wij willen woensdag 25 maart (vandaag dus) boodschappen doen bij de Jumbo voor diegenen die dit willen. Willen jullie boodschappen hebben, dan graag het volgende doen: een sms/appje sturen naar mijn vader (het telefoonnummer hou ik maar even voor me) met uw huisnummer dan komen we op woensdag rond 12 uur bij u langs. U kunt dan een boodschappentas voor de deur zetten met een lijstje er in. Wij brengen de tas met boodschappen terug voor uw deur en bellen dan aan wanneer wij weg gaan, zodat er dus geen contact is. De betaling: Onze vader schiet de boodschappen voor, dus u kunt terugbetalen door overboeking/tikkie of door het geld in de bus te gooien bij onze oma op nummer (…). Groetjes, Salina (9) en Jermaine Stolk (7). Corona-helden zijn het… en hun pa Robbert ook.