Ik ga er voorlopig gewoon nog even mee door hoor… onder het motto ‘Liefde in tijden van Corona’ (vrij naar Garcia Màrquez) blijf ik stad- en streekgenoten in het zonnetje zetten omdat zij zich in deze moeilijke tijden op creatieve wijze inzetten voor hun medemensen die het momenteel moeilijk hebben. Nog altijd ontvang ik dagelijks wel een paar mailtjes met mooie verhalen van medemenselijkheid. Dat zijn heus niet allemaal spectaculaire heldendaden hoor en dat hoeft ook helemaal niet… ‘kleine daden’ kunnen een groot verschil maken. Zo bakt Eva (8) uit Dordrecht al dagen achtereen muffins die ze hoogstpersoonlijk bij alleenstaande ouderen in haar buurtje (in Wielwijk) bezorgt. Eva hangt de muffin in een tasje aan de buitendeur, belt aan en loopt vervolgens door om het veilig te houden. Wél blijft ze op afstand altijd even staan om te zwaaien. Haar trotse moeder schrijft me dat ze dat vooral doet omdat ze deze mensen wil laten weten dat er aan ze gedacht wordt. Er worden, zo’n beetje overal in Dordt en Drechtsteden, volop taarten en andere lekkernijen gebakken voor mensen die in de zorg werken en voor mensen die in verzorgingshuizen wonen en da’s natuurlijk geweldig. Een inwoner van Papendrecht stuurde me de volgende tip: ‘Begin eens een telefoongesprek met iemand die je al jaren niet gesproken hebt. Dat kan een familielid zijn, een vriend van vroeger of iemand met wie je alleen via de sociale media communiceert. Neem daar nou gewoon eens uitgebreid de tijd voor en je zult zien dat het leuke gesprekken oplevert… vooral mensen die de hele dag in hun eentje moeten doorbrengen leven daar helemaal van op.’
Ook ben ik in mijn mailbox al diverse malen gewezen op artiesten die belangeloos bij een seniorencomplex gaan staan om daar (vanaf een veilige afstand) wat liedjes te zingen. Op de lokale omroep zag ik met eigen ogen hoe Dordtenaar Piet Schilten (we kennen hem allemaal onder de naam Maître Pierre) op zijn geheel eigen wijze een beetje liefde en vertier verspreidt. Topgozer.