Molens… we hadden er ooit een heleboel in Dordt. Hoeveel precies? Geen idee eigenlijk en dus belde ik onze huishistoricus Jaap Bouman. Hij vertelde me dat Dordt op enig moment in de geschiedenis maar liefst tachtig molens telde (voornamelijk houtmolens), waarvan er begin vorige eeuw nog hooguit een klein handje vol over waren. Inmiddels staat er nog maar één molen op dit eiland, namelijk Kijck over den Dijck aan de Noordendijk, alleen eh… die doet het niet meer. Er bevinden zich namelijk scheurtjes in de roeden bij de wieken en die zouden zomaar eens kunnen afbreken als de molen gaat draaien. Kortom Kijck over den Dijck staat stil in afwachting van een reparatie van om en nabij de anderhalve ton. Zóveel geld heeft de beherende stichting echter niet en dus klopte het bestuur aan bij het Rijk voor een ‘reparatiesubsidie.’ Die zal er vast wel komen, maar dan voor hooguit de helft (ongeveer 67.000 euro) van het bedrag dat nodig is om de molen weer te kunnen laten draaien. Inmiddels is de stichting ook al even bezig om, via particulieren en bedrijven donaties binnen te halen en dat leverde tot dusver ongeveer 25.000 euro op. De teller staat nu op ongeveer 92.000 euro en dus klopte het bestuur voor een aanvullende subsidie aan bij de gemeente. Daar stelt men niet mee te willen betalen aan de restauratie van een rijksmonument. En nu weet ik wel dat de gemeente de molen zo’n 20 jaar geleden aan de Stichting ‘verkocht’ voor de somma van één euro met als voorwaarde dat men voortaan zelf ‘de broek op’ moest houden, maar dát is mij té kort door de bocht geredeneerd. Kijck over den Dijck is immers een icoon van deze stad en een icoon laat je als gemeente simpelweg niet vallen. De VSP stelde hier onlangs vragen over aan het college van b en w en ik ben reuze benieuwd naar de antwoorden.