Eerlijk gezegd had ik niet gedacht dat het ooit nog zou gebeuren, maar voor de eerste keer (sinds de Boerenoorlog) ben ik het hartgrondig eens met de Dordtse Welstandscommissie, die bezwaar maakt tegen de bezuinigingen op het plan voor de bouw van 41 appartementen aan het Kromhout.
Voordat ik verder ga is enige uitleg op z’n plaats: aan het Kromhout is de sloop van de voormalige garage van Van Damme momenteel in volle gang. Na een periode van (bijna 12 jaar) aan onderhandelen, bezwaar maken, aanpassen en protesten kan de bouw van een rij woningen hier nu eindelijk van start gaan. De appartementen die hier komen, móeten qua uiterlijk – want dát was uiteindelijk de ‘uitkomst’ van al dat gesteggel – ‘visueel aansluiten’ bij de woningen die aan dit stukje Kromhout nog wél blijven staan. Een logische voorwaarde, lijkt me, want we hebben het hier immers over beschermd stadsgezicht.
In de nazomer van vorig jaar ging de verkoop van start en inmiddels zijn alle woningen al min of meer op voorhand verkocht. Probleem is echter dat projectontwikkelaar Holtburgh Capital zich kennelijk wat ál te snel rijk gerekend heeft, want na onderhandelingen met een aannemer kwam het bedrijf er achter dat de winstmarges kennelijk wat eh… smalletjes gaan worden. En dus wil de ontwikkelaar ineens drastisch gaan bezuinigen, waardoor die huizenrij straks een totaal ander ‘smoel’ krijgt; zo komen de kozijnen, ornamenten en erkers minder diep in de gevel te liggen en dakgoten, regenpijpen en dakkapellen die aanvankelijk in aluminium of zink zouden worden uitgevoerd, zijn zomaar ineens, van plastic. Dit plan, zo stelt de Welstandscommissie, moet gewoon snel terug naar de tekentafel. De enige juiste conclusie wat mij betreft, want dit stukje Kromhout gaat er op deze manier wel héél ‘plat’ uitzien… dit zowel in de letterlijke als in de figuurlijke betekenis van dat woord. Mijn advies aan de gemeente: hou de poot stijf.