Op het gevaar af dat u me een simplist vindt moet me toch iets van het hart: ik snap namelijk iets niet. Wat precies? Dat Chemours nog altijd niet, op grond van welke noodverordening dan ook, onmiddellijk wordt stilgelegd. Ik zal u uitleggen waarom ik hier zo plompverloren mee voor de dag kom. Er is de afgelopen maanden (door de waterschappen en het ministerie van infrastructuur) uitvoerig onderzoek gedaan naar het water uit acht rioolzuiveringsinstallaties, waaronder die in Dordrecht. En nu moet u weten dat die onderzochte Dordtse installatie voornamelijk huishoudelijk afvalwater zuivert… het water dus dat bij u via de gootsteen het riool in spoelt. En wat blijkt: in dat water bevinden zich hoge concentraties van de uitermate schadelijke reststof pfas, dat in uw kraanwater en dus in uw lichaam terecht komt dankzij – u raadt het al – Chemours. Dat bedrijf heeft immers nog altijd een vergunning om twee kilo pfas per jaar in de Merwede te mogen afvoeren. Toegegeven, dat was ooit, toen DuPont die teflonpannetjes nog maakte, jaarlijks zelfs 1200 kilo, maar feit is en blijft (dat is namelijk al eerder aangetoond) dat ook héle kleine concentraties van dit stofje nog altijd een enorm gevaar voor de volksgezondheid opleveren. Deze stoffen kunnen bijvoorbeeld effect hebben op uw immuunsysteem, op de ontwikkeling van ongeboren kinderen en op het cholesterolgehalte in uw bloed. Ook is bewezen dat langdurige blootstelling aan pfas (via drinkwater bijvoorbeeld) leverziektes en zelfs nier- en teeltbalkanker kan veroorzaken.
Dit onderzoek wijst eigenlijk uit dat die stofjes simpelweg niet zijn weg te zuiveren en daarom is het niet meer dan logisch dat de verenigde waterzuiveringinstanties nu alarm slaan. Nu weet ik wel dat Nederland, samen met enkele andere Europese landen, begonnen is om pfas verboden te krijgen, maar een dergelijk verbod kan – áls het daar al van komt – hooguit pas in 2025 van kracht worden. Dáár kan ik dus met mijn pet niet bij.