In mijn laatste column van dit jaar (even uitpuffen) wil ik nog één keer terugblikken op 2022. De vraag die ik daarbij centraal stel is: was het nou eigenlijk een goed jaar? En nee, ik doel dan even niet op u en mijzelf als privé-persoon, maar eh… op de stad waarin wij leven. Als columnist ben je natuurlijk vooral bezig met kritiek leveren of op z’n minst met ‘de vinger op gevoelige plekjes leggen’, maar tóch… als ik terugblader in de ongeveer 250 columns die ik u het afgelopen jaar mocht voorschotelen kom ik toch zeker ook positieve gebeurtenissen tegen. Voorbeelden: Station Zuid kreeg een opknapbeurt en een invalidenlift, er komt (na minstens tien jaar geëmmer en gesteggel) vermoedelijk tóch een hotel aan het Vrieseplein, we konden weer genieten van een restrictieloze editie van Big Rivers (met prachtig weer trouwens), Dordt toonde zich een buitengewoon goed ‘gastheer’ voor Oekraïense vluchtelingen (daar mogen we trots op zijn), Joop en Tonie Teutenberg schitterden in een fantastisch zomercircus ten bate van die Oekraïense vluchtelingen (nu hopen dat hun wintercircus ook een succes wordt, dus koop een kaartje alsjeblieft), bij FC Dordrecht heerst er rust en optimisme in de bestuurskamer (innovatie-manager Leon Vlemmings verricht daar kleine wondertjes), we kregen na de verkiezingen een college dat vooralsnog louter rust en vertrouwen uitstraalt (ik blijf ze kritisch volgen), de Kunstkerk ‘twee-punt-nul’ is een pareltje geworden, er zit een heuse ‘Knarrenhof’ aan te komen, de Voorstraat West ziet er super-aantrekkelijk uit, we gaan het voortaan ‘héél anders’ doen met de reebokjes in Park Merwestein (niet meer stiekem naar de polier afvoeren dus), Het Dordrechts Museum vond in Femke Hameetman een uitstekend opvolger voor de eigenlijk nauwelijks op te volgen Peter Schoon en het Tij Festival (op en rond Stadswerven) was, ondanks het slechte weer, een groot succes.
Dat u dus niet denkt dat columnisten alleen maar zeuren… tot in 2023 en alvast een fijne jaarwisseling.

FOTO: TONY VERSLUIS