Ook al is de eerste maand van dit jaar nog niet eens voorbij… nú al heb ik besloten wat mijn woord van 2023 moet worden. Dat woord is gelukszoeker; ik vind het een prachtig woord al is het helaas óók een woord dat vandaag de dag een wel érg negatieve lading gekregen heeft. Met dat woord namelijk duiden wij mensen aan die in ons Madurodam aan zee een veilige en zorgenloze toekomst hopen te vinden…. voor zichzelf en hun kinderen. Zij zoeken geluk, zoals ik naar geluk zoek en zoals u naar geluk zoekt. Mijn geluk vind ik bijvoorbeeld in een behaaglijke woonkamer zonder al te veel zorgen over de rekening die nog volgt; mijn geluk zit in de roti van Ruby die ik – zo heb ik besloten – vanavond zonder schuldgevoel mag afhalen, omdat ik zojuist met frisse tegenzin in de sportschool wederom wat overtollige calorietjes heb weggehobbeld. Mijn geluk vind ik in het feit dat ik mijn lief nog steeds leuk vind en dat ik onze kinderen in relatieve veiligheid en in welvaart heb mogen zien opgroeien. Er vielen immers geen bommen op hun school en de koelkast thuis hebben ze nooit leeg hoeven aanschouwen. Mijn geluk zit in het gesnurk van ‘gelukszoeker’ Blafmans (voormalig zwerver te Bulgarije) die mijn favoriete plekje op de bank gekaapt heeft; mijn geluk zit in het espresso-machientje op mijn werkkamer (die naar koffie geurt) én in de wetenschap dat mijn cluppie, zelfs na verlies tegen Ajax, zondag nog altijd aan kop gaat. Is dat laatste belangrijk dan? Hèhè… natuurlijk niet. Want eh… ‘win or loose’, er vallen die middag hoogstwaarschijnlijk geen bommen op mijn huis en mijn koelkast zal dan nog altijd rijkelijk gevuld zijn.
Tijdelijk wat Oekraïners op een bootje in het volle zicht van je woonkamer aan de Wantijkade en eh, zóiets staat je geluk in de weg?
Nee joh, mallerd… dan hád je vast al een sneu leven.