Over een kleine twee weken mogen we met z’n allen weer in het stemhokje gaan bepalen wie onze provincie mag gaan besturen. In de ‘schaduw’ daarvan mogen we dan óók nog eens bepalen wie er straks zitting mogen nemen in het bestuur van ‘onze’ waterschappen.
En ja, natuurlijk heb ik (eerlijk gezegd vooral beroepshalve) ook dát keuzelijstje uitvoerig doorgespit, maar zelfs op basis daarvan valt eigenlijk nauwelijks een weloverwogen keuze te maken. Ik stem straks dan ook met frisse tegenzin. Waarom? Nee, niet omdat ik watermanagement in dit land onzinnig vind (integendeel zelfs) maar omdat dat de organisaties die zich daar in dit land mee bezig houden (de waterschappen dus) vooral de schijn ophouden dat ze op bestuurlijk vlak een politieke ‘kleur’ en identiteit hebben. Waterschappen in de huidige organisatievorm zijn, in mijn ogen althans, eigenlijk gewoon een achterhaald overblijfsel uit een tijd waarin verschillende, dicht bij elkaar levende, bevolkingsgroepen (van visser, tot boer) vooral breed uiteenlopende en soms ook sterk botsende ‘waterbelangen’ hadden. De keuze voor het één (grondwaterspiegel omhoog, ergens een dijk bouwen, een stukje land ‘blank’ zetten) kon soms desastreuze gevolgen voor de ander hebben en dus werd een en ander ooit democratisch en dus bestuurlijk georganiseerd om lokale oorlogjes te voorkomen. Daar was op zich niks mis mee omdat dit land ooit veel kleine gemeentes telde met een destijds enorme ‘versnippering’ aan wensen, belangen en (soms door het geloof gedreven) overtuigingen. Watermanagement is vandaag de dag echter vooral een ‘technisch/wetenschappelijke’ aangelegenheid en dus dient een waterschap tegenwoordig eerder een goed geoutilleerde, zakelijk ingestelde, gespecialiseerde instelling (onder de vlag van bijvoorbeeld Rijkswaterstaat) te zijn dan een gekozen bestuursorgaan. Mijn conclusie is dan ook: gewoon stoppen met die totaal overbodige, geldverslindende, tijdrovende en niet zelden behoorlijk amateuristisch gerunde bestuurslaag. Maak er gewoon een professioneel gerunde organisatie van, losgekoppeld van politieke belangenspelletjes. Aan de noodzaak van schoon water en droge voeten ‘kleeft’ immers geen kleur.