Ergernis mag voor een columnist met veel vlieguren nooit de enige drijfveer zijn voor een pennenvruchtje. Dan wordt het op den duur een beetje ál te zuur en dus nam ik me, toen ik een kleine 13 jaar geleden aan deze ‘klus’ (elke dag een column) begon, het volgende voor… vergeet niet positief te blijven, stip dus ook die dingen aan die wél goed gaan, neem je zelf niet in alle opzichten ál te serieus en eh… er mag soms ook best gelachen worden. Ik hoop dat ik daar tot op heden een beetje in geslaagd ben (dat is aan u om te beoordelen) al gaat déze column dan nou juist weer wél over ergernis. Welke ergernis: tja… ik stipte het al vaker aan,… ergernis en hartzeer over verwaarloosde panden in ‘mijn’ stad met een soms historisch karakter. En om die reden (daar is ‘ie weer) kom ik herhaaldelijk terug op dat verwaarloosde Teerlinkpandje aan de kop van de Kalkhaven. Ook het verval van de Orangerie bij het Weizigtpark, die met de dag verder de grond in zakt, laat me niet onberoerd. Om die reden juich ik het dan ook van harte toe dat de Vereniging Oud Dordrecht en de Stichting Historisch Platform nu de handen ineen hebben geslagen om te komen tot een Top Vijf van verwaarloosde (al dan niet monumentale) panden en andere bouwwerken in deze stad. De beide organisaties noemen (naast de hierboven al aangegeven ‘probleemgevallen’) zélf al de Berckepoort in de binnenstad, de Haniasluis en enkele oude griendwerkerswoningen in de Biesbosch en de hier en daar ‘vervallen’ lintbebouwing langs de vele Dordtse dijken.
Die Top Vijf heeft als doel om een sterkere ‘lobby’ te kunnen voeren richting gemeente en/of eigenaren van de verwaarloosde bouwwerken. U kunt overigens zelf ook voorbeelden van verwaarlozing bij de werkgroep aandragen. Dat kan door een mailtje te sturen aan John Steegh, secretaris van de Stichting Historisch Platform Dordrecht: siger@euronet.nl. Ik zeg doen.