Ik kan het woordje Stadswerven eigenlijk niet meer horen zonder er een beetje droevig van te worden. Het ooit zo prestigieuze plan op dit voormalige scheepsbouwterrein aan de kop van De Staart voor een unieke, bijna glamoureuze woonwijk met architectonische hoogstandjes (drijvende huizen, theatertjes, restaurantjes, ‘dorpspleintjes’ en trendy cafeetjes) devalueert jaarlijks stapsgewijs. Eerst zouden er 1600 huizen komen in de prijsklasse ‘keep dreaming’, toen werd het plannetje teruggebracht tot 1200 woningen (prijsklasse ‘als je nou héél goed je best doet op school, de bankdirecteur lief aankijkt en het niet erg vindt om door te werken tot je 84ste dan maak je misschien een kansje’) en nu worden het er hooguit 900 in de prijsklasse ‘Lidl meets Aldi.
Nu koop ik zelf mijn wijn ook bij die Germaanse grootgrutter (,,Ze hebben daar toch zo’n creatieve inkoper’’) dus ik bedoel dat niet beledigend voor mensen met een smalle beurs (ik voel die van mij niet eens als ik er op ga zitten) maar ik vrees dat het uiteindelijk toch echt een doodgewoon dertien-in-een-dozijn-wijkje gaat worden. Ook dat is op zich niet zo erg, ware het niet dat deze wijk, een wethoudertje of wat geleden, nog werd aangekondigd als uniek voor Nederland en zelfs voor de wereld. Dit alles in het kader van een toekomstplan voor Dordt (Stadsvisie 2010 heette dat ding geloof ik), dat al eind vorige eeuw geschreven werd. Eén zinnetje daaruit staat me nog goed bij: ,,Er moeten méér rijke stinkerds naar de stad komen.’’ Met dát credo in het achterhoofd zou Dordt die ouwe arbeidersjas op een mooie dag in de eenentwintigste eeuw misschien eindelijk eens een keertje kunnen uittrekken. Nee, dat gaat voorlopig niet gebeuren, want die grootdenkerij uit de tijd dat ‘the sky the limit’ was is nu ingehaald door die alles vastvriezende crisiskou. Dáár zit het huidige college nu mee opgescheept en onder het Reviaanse motto ‘moedig voorwaarts’ zet men, zij het met stevige hoofdpijn en frisse tegenzin, de tering naar de nering. Stadswerven komt er vast wel een keer, maar de glans is er al lang van af.