Er is altijd wel een reden waarom alles altijd weer eh… later en uiteindelijk meestal ook nog eens duurder wordt. Gisteren stond er een aardige opsomming in mijn krant van nieuw- en herbouwprojecten op dit eiland die behoorlijk vertraging oplopen. Even een paar voorbeeldjes (niet eens allemaal uit dat artikel) op een rijtje: op het grasveldje aan de Noordendijk, waar ooit het Gemeentelijk Lyceum stond, wordt het komende jaar wederom niet gebouwd. Waarom die wijk – die volgens mij Vlijweide moet gaan heten – er nog altijd niet staat is me niet helemaal duidelijk: iets met bezwaren van de bewoners van Plan Tij (die zien liever niet nóg een villawijkje naast hún villawijkje komen) en iets met een overijverig natuurclubje dat al jaren zo’n beetje elk bouwplan in deze stad, soms ‘just for the heck of it’ probeert tegen te houden. Los daarvan is volgens mij zelfs de aanbesteding nog niet eens rond. Dan is er nog het UWV-gebouw, dat omgeturnd moet worden tot appartementencomplex. Dáár ontstond vertraging omdat, zo stelt de ontwikkelaar er ‘iets’ (héél vaag) niet klopte met afmetingen. Ook het werk aan het voormalige ANWB-kantoor aan de Spuiboulevard schiet maar niet op en verder is het nog altijd verdacht stil rondom die DMI-toren aan het Kromhout en op het terrein van de voormalige brandweerkazerne aan het Oranjepark. Tel daarbij op die beloofde hotels (Vrieseplein en Lindershuis) die er nooit kwamen en verder is het afwachten hoe het straks gaat lopen met de gedroomde herontwikkeling van Spuiboulevard en Maasterras. Simpel gezegd… het schiet allemaal niet op en dat in een tijd dat je, gezien de toegenomen vraag naar woningen (én hotelruimte), nou juist wél haast zou moeten maken. Gelukkig is er een lichtpuntje. Het voormalige Arbeidsbureau (daar komen volgens mij redelijk betaalbare appartementen in) begint nu écht vorm te krijgen. Leuke oplossing trouwens, met die tegeltjes die straks min of meer ‘verbloemen’ dat hier ooit een foeilelijke betonnen kolos stond.