Hoe zou de wereld er vandaag hebben uitgezien als de kleuter Adolf H. ergens rond het jaar 1894 door de plaatselijke buschauffeur van zijn stepje zou zijn gereden? Was het muzikale talent van Wolfgang Amadeus Mozart ooit tot wasdom gekomen als zijn wiegje in de binnenlanden van Papoea-Nieuw-Guinea had gestaan?
Ik weet niet hoe het met u zit, maar ik kan me wel wat avondjes in de kroeg heugen dat een tafelgenoot – meestal na een biertje of een, twee veel – zomaar ineens een vraag van die strekking in de groep gooide. Dat leidde altijd wel weer tot discussies die, hoe boeiend soms ook, uiteindelijk natuurlijk volslagen zinloos waren. Feit is en blijft nu eenmaal dat ‘de dingen’ nu eenmaal liepen zoals ze liepen. Niet voor niets, zo hoorde ik Maarten van Rossem ooit eens  verkondigen, zijn deze zogeheten ‘wat-als-dan-scenario’s’ onder historici min of meer taboe.
Waarom ik hier over begin? Tja, gek misschien, maar ik kreeg ineens zo’n wat-als-momentje toen ik las over die rampzalige Floriade, waardoor de gemeente Almere nu met een tekort van bijna 34 miljoen euro te kampen heeft.
In 2004 werd door de gezamenlijke Drechtsteden nog serieus overwogen om dit evenement in het jaar 2012 in de Ambachtse Sophiapolder te gaan ‘neerzetten.’ Dat feest ging niet door omdat de Ambachtse gemeenteraad daar tegen stemde en zo belandde de 2012-editie van dit evenement uiteindelijk in Venlo. Antoin Scholten, die daar inmiddels burgemeester was, werd daar geconfronteerd met een verlies van 7 miljoen. En dat terwijl hij zich in 2004 als burgemeester van Zwijndrecht nog een warm pleitbezorger van die ‘Drechtstedelijke’ Floriade toonde. Geen verwijt, maar wél een feit. En dus durf ik te concluderen dat het de Ambachtse raad was die de Drechtsteden destijds voor een financieel debacle behoed heeft. Of zou de Floriade, juist in deze regio, nou juist een keer wél succesvol geweest zijn? Hè verdorie… ben ik toch weer aan het ‘wat-als-denken.’