Een gratis parkeervergunning voor Sterrenburgers, mocht er in die wijk ooit betaald parkeren worden ingevoerd. Nee, dat gaat hem niet worden, want dit voorstel van een handje vol oppositiepartijen haalde deze week in de gemeenteraad geen meerderheid.
Wat ik daar van vind? Tja, los van het feit dat ik, als columnist van dit dagblad, geacht wordt over zo’n beetje elke ‘kwestie’ een mening te hebben, is me die vraag de afgelopen weken daadwerkelijk meermalen letterlijk voorgelegd… door inwoners van Sterrenburg vooral, die dichtbij het Albert Schweitzer ziekenhuis (ASz) wonen en daar, qua parkeerruimte dus, ook écht last van hebben. Waarom? Omdat steeds meer ASz-werknemers hun auto liever gratis in de wijk stallen om de betaalde parkeerplaats van het ASz te mijden. Dat begrijp ik overigens best, want daar spaar je als ziekenhuismedewerker een hoop centjes mee uit. Ben je daar immers geen internist, chirurg of directielid dan is het maandsalaris nou niet bepaald en vetpot… maar dá’s weer een andere kwestie.
Probleem is dat de direct omwonenden hierdoor behoorlijk in de ‘parkeerknel’ komen te zitten. Parkeerplekken zijn immers, ja zélfs in het ooit zo ruim opgezette Sterrenburg I, een schaars goed geworden. Toch ben ik tegen zo’n gratis vergunning. Nee, niet uit rancune omdat ik zelf binnenstadsbewoner ben en dus al sinds jaar en dag moet betalen om mijn blikkie te stallen, maar simpelweg omdat ik vind dat we het toenemende ‘parkeerschaarsteprobleem’ (met dat woord win je wel een spelletje Scrabble) in deze stad in gezamenlijkheid moeten dragen. We bezitten nu eenmaal méér auto’s met z’n allen dan ooit te voren; dat zijn er inmiddels 9 miljoen en dat getal stijgt jaarlijks nog aanzienlijk. Niet voor niets nemen de parkeerperikelen in steeds meer Dordtse wijken (Land van Valk, Krispijn, Stadspolders) toe en geloof me, het welbekende waterbed, klotst de komende jaren in sneltreinvaart voort. Een vergunningssysteem… prima, maar dán voor de hele stad en gefinancierd door álle autobezitters.