Wacht even… ik snap iets niet. Nog geen twee handjes vol actievoerders protesteerden afgelopen dinsdagavond op ludieke wijze in het Weizigtpark tegen de voorgenomen bomenkap aldaar en kregen vervolgens, eerst van een toezichthouder en even later van wat inderhaast opgetrommelde politieagenten te horen dat ze hun protest onmiddellijk moeten staken.
Maar hoezo dan? Hadden deze demonstranten hun trekkers verkeerd geparkeerd? Riepen ze op tot geweld? Staken ze hooibalen in de hens? Hadden ze die engerd van een Engel mee naar het park genomen? Stonden ze met gestrekte bovenarm langs de stoeprand?
Nee… niks van dit alles; ze hadden wat zelf in elkaar geknutselde tekstballonnen bij zich (u kent ze wel uit stripverhalen) met daarop overigens beschaafde teksten als ‘Help ik word gekapt’ en eh… ook nog iets over stikstofdoelen, hittestress en dat het een schande is dat uitgerekend in ‘Wereldbomenstad’ Dordrecht zóveel bomen (118) het loodje moeten leggen. En die tekstballonnen wilden ze, voor zover ik begrepen heb, aan die bomen hangen om uiting te geven aan hun onvrede over de, in hun ogen, veel te ingrijpende wijze waarop de gemeente ‘hun’ park wil gaan renoveren. Daar is niks mis mee toch? En dus vroeg ik me, tot gistermiddag, af, waarom deze mensen zijn weggestuurd. Volgens mij is demonstreren in dit land immers nog altijd een grondrecht en ook al moet je een demonstratie wél van te voren bij de gemeente aanmelden, je hoeft er nou ook weer niet écht toestemming voor te vragen. Nu is dat aanmelden niet gebeurd, maar feit is en blijft dat een demonstratie alleen maar kan worden ‘afgebroken’ als er gevaar dreigt voor de volksgezondheid, als het verkeer geblokkeerd wordt of als het risico zich voordoet dat er ernstige wanordelijkheden gaan ontstaan. Inmiddels heeft de Dordtse burgemeester Kolff, die overigens ten tijde van de demonstratie op vakantie was, erkend dat de afdeling handhaving van de gemeente hier iets te voortvarend is geweest. Dat siert hem.