Al vaker had ik het op deze plek over deelscooters. In mijn áller-eerste column hierover (in 2018) was ik nog zéér enthousiast. Letterlijk schreef ik: ‘In Rotterdam zie ik de laatste tijd steeds meer zogeheten groene deelscooters rijden. Het concept is simpel: binnen het servicegebied kun je, met hulp van een app op je mobiele telefoon, voor een klein bedragje per minuut zo’n ding huren. Inmiddels maken zo’n 50.000 mensen in de Maasstad regelmatig gebruik van dit milieuvriendelijke systeem. Zoiets zou ik nou graag eens op dit eiland willen zien.’
Dat gebeurde ook; Dordt kleur inmiddels letterlijk groen van die dingen en ook al was ik in mei van dit jaar nog behoorlijk enthousiast over dit concept,  tóch had ik er ook alweer zo mijn ‘bedenkingen’ over. Ik citeer even uit eigen werk: ‘Die dingen worden, na gebruik, zo’n beetje overal te pas en te onpas neergezet en in sommige gevallen zelfs min of meer gedumpt. Niet zelden tref ik ze aan op plekken waar ze hinderlijk in de weg staan en soms zelfs liggen. Dát moet snel veranderen.’
Gisteren las ik dat Utrecht er alweer een punt achter gaat zetten. Waarom? Tja, eigenlijk niet eens zozeer vanwege de hierboven beschreven problematiek, maar vooral vanwege de wens van het college om ‘geen scootergemeente’ maar vooral ‘fietsstad’ te willen zijn. En dus worden aanbieders van deelscooters voortaan geweerd uit de Domstad.
Ik ben benieuwd hoe zich dit verder in Dordt gaat ontwikkelen. Op 1 januari komt er voor snorscooters namelijk een helmplicht en dát zou wel eens ‘een tikkie voor de branche’ te weeg kunnen brengen. Een scooter delen doe je immers makkelijk… maar een helm? Verder wil GroenLinks graag dat we ‘dé ultieme fietsstad’ worden en onlangs las ik over de ambitie van VVD-wethouder Marc Merx om Dordt in 2030  ‘de sportiefste stad van Nederland’ te maken.
Conclusie? Eh… maak de tekening zelf af en kleur de plaatjes.