Zit je er wel eens naast als columnist? Die vraag is me in het afgelopen decennium al meermalen gesteld en mijn antwoord luidt altijd: natuurlijk zit ik er wel eens naast… columnisten zijn namelijk nét mensen. Ik had het vorige week nog, nadat ik las dat het Dordtse PVV-raadslid Dan van Leeuwen bekend maakte dat hij de banden met ‘de Grote Geblondeerde Roeptoeter’ uit Venlo nu eindelijk verbroken had en dat hij zijn resterende tijd in de gemeenteraad (da’s tóch nog altijd een jaartje of drie) verder zal doorbrengen als de eenmansfractie Van Leeuwen. In een reactie hierop schreef ik nog dat ik die stap van Van Leeuwen  eigenlijk wel een beetje aan zag komen. Dit simpelweg omdat ik de man inschatte als – en ik parafraseer nu even uit eigen werk – ‘té verstandig om op dit eiland de echo’s van het altijd negatieve PVV-geluid uit te blijven dragen. Dat geluid bestaat namelijk vooral uit loos gebrul over wat er allemaal mis is in de samenleving, zonder daadwerkelijk met realistische ofwel serieus ‘haalbare’ oplossingen te komen.’
Kort en goed, ik had eigenlijk wel verwacht dat Van Leeuwen op den duur wel aansluiting zou vinden bij de een of andere politieke partij (op de rechterflank) die meer ‘main stream’ opereert, ofwel een partij die niet per definitie louter aan de zijlijn staat te brullen over wat er allemaal niet deugt aan de samenleving. En wat lees ik nu? Van Leeuwen sluit zich aan bij die ultieme mallotenclub Forum voor Democratie… u weet wel die partij van de complotdenkers, Poetinlovers, klimaatontkenners, flat-earthers, antisemieten, islamofoben, stemmingmakers, ondermijners en holocaustontkenners.
Kortom… ik heb de man kennelijk volledig verkeerd ingeschat. Had ik nota bene even gedacht dat het gezonde verstand bij hem gezegevierd had, blijkt hij gewoon een gewetenloze opportunist en een politieke gelukszoeker te zijn. Ik ga hem in ieder geval niet meer serieus nemen.